KALPROTEKTYNA w kale
G-test CP to oznaczenie poziomu kalprotektyny w próbce kałuDzięki współpracy z firmą GENOXA w Centrum Medycznym "MED-AZ" możemy oznaczać poziom kalprotektyny w kale.
G-test CP
Wielu Polaków cierpi na problem jelitowe Szacunkowe dane wskazują, że 5-15% Polaków cierpi na nawracające dolegliwości jelitowe, których przedłużony okres trwania lub ostry przebieg w znaczący sposób utrudniają życie codzienne. W takich przypadkach bardzo istotne jest odróżnienie czy pacjent cierpi na nadwrażliwość jelit, nazywaną Syndromem Jelita Drażliwego (SJD), czy też na dużo poważniejsze w potencjalnych skutkach Nieswoiste Zapalenie Jelit (NZJ). Dotychczas brak było sposobu nieinwazyjnej i jednoznacznej metody rozróżniania pomiędzy obydwoma schorzeniami. Postęp w dziedzinie diagnostyki medycznej spowodował jednak, że dostępne są obecnie testy umożliwiające szybką i jednoznaczną diagnozę. Najczęstszą formą schorzeń jelitowych jest Syndrom Jelita Drażliwego Syndrom Jelita Drażliwego (SJD, ang. irritable bowel syndrome – IBS) to zespół przewlekłych, trwających przez co najmniej trzy miesiące, zaburzeń czynnościowych jelit, którego najbardziej stałymi objawami są bóle brzucha oraz zaburzenia w częstotliwości wypróżnień. Pacjenci często skarżą się na zaparcia lub biegunki oraz bolesne wzdęcia. Charakterystyczną cechą tej choroby jest występowanie powyższych objawów w różnych kombinacjach i nasileniu w postaci nawrotów choroby, po których następuje czasowa remisja. Dokładne przyczyny powstawania ZJD nie są znane. Wiadomo jedynie, że syndrom spowodowany jest zaburzeniami pracy jelit i nie jest związany z nieprawidłowościami budowy anatomicznej, obecnością zmian chorobowych czy też stanów zapalnych. Nieswoiste Zapalenie Jelit stanowią drugą najczęściej spotykaną grupę schorzeń jelitowych W odróżnieniu od ZJD, Nieswoiste Zapalenie Jelit (NZJ, ang. inflammatory bowel disease – IBD) to zespół schorzeń charakteryzujących się występowaniem rozległych stanów zapalnych jelit. Przyczyny ich występowania NZJ nie są do końca poznane. Uważa się, że rolę mogą odgrywać czynniki genetyczne (np. mutacje genu NOD2), środowiskowe (bakterie jelitowe, palenie tytoniu) oraz immunologiczne. Prowadzą one do powstawania stanu zapalnego związanego z anormalnym napływem białych krwinek do ściany jelita. Nieprawidłowo uwalniane przez nie substancje i inicjowane procesy zaburzają normalną prace jelit oraz powodują uszkodzenia zarówno śluzówki, jak i samej ściany jelita. W zależności od lokalizacji i specyficznych symptomów, NZJ dzieli się na chorobę Wiśniewskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease – CD) oraz wrzodziejące zapalnie jelita grubego (ang. ulcerative colitis – UC). Choroba Leśniewskiego-Crohna może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego (od jamy ustnej aż do odbytu), najczęściej jednak występuje w odcinku jelita cienkiego, zwanym jelitem krętym (ok. 40-50% wszystkich przypadków). Cechą charakterystyczną jest ogniskowy lub odcinkowy charakter zmian - odcinki zmienione chorobowo są często oddzielone odcinkami zupełnie zdrowego jelita. Wrzodziejące Zapalenie Jelit ma charakter ciągły i występuje jedynie w jelicie grubym. Objawy Nieswoistego Zapalenia Jelit i Syndromu Jelita Nadwrażliwego są bardzo podobne Objawy Nieswoistego Zapalenia Jelit są bardzo zbliżone do Syndromu Jelita Drażliwego i obejmują poważne zaburzenia w częstotliwości i konsystencji wypróżnień. Pacjenci najczęściej cierpią na bolesne biegunki (nawet to kilkunastu wypróżnień dziennie), czemu często towarzyszą przenikliwe kurczowe bóle brzucha, opór w okolicy wyrostka i nierzadko obecność krwi w kale. Często obserwuje się podwyższoną temperaturę ciała, odwodnienie i, z czasem, znaczącą utratę masy ciała. Nieleczone Nieswoiste Zapalenia Jelit mogą prowadzić do bardzo poważnych komplikacji Komplikacje związane z brakiem leczenia NZJ mogą być bardzo poważne w skutkach. Przewlekły stan zapalny w obrębie ściany jelita powoduje prawie całkowite zniszczenie śluzówki i prowadzi do stopniowej degeneracji nabłonka jelit. W efekcie nie jest on już w stanie prawidłowo wchłaniać wody i chronić przed inwazją patogenów, takich jak bakterie, wirusy, czy grzyby. Powoduje to jeszcze większe zaognienie stanu zapalnego i nasila objawy choroby. W skrajnych przypadkach może dojść do powstawania przetok i perforacji (przedziurawienia) ściany jelita lub nieodwracalnych uszkodzeń wymagających chirurgicznego usunięcia zniszczonych fragmentów jelit. Jak rozróżniany jest Syndrom Jelita Drażliwego od Nieswoistego Zapalenia Jelit? Ponieważ pierwsze z tych schorzeń jest znacznie częstsze niż drugie, u pacjentów z przeciągającymi się problemami jelitowymi często wstępnie rozpoznaje się właśnie Syndrom Jelita Drażliwego. Wstępne leczenie często polega na stosowaniu odpowiedniej diety, unikaniu przeciążeń fizycznych oraz stresu. Obserwacja chorego nierzadko trwa kilka miesięcy i w przypadku braku poprawy wykonywane są dodatkowe testy. Jedynym typem badana, które może bezwzględnie wykluczyć lub potwierdzić Nieswoiste Zapalenie Jelit jest badanie endoskopowe, polegające na wprowadzeniu poprzez odbyt wziernika wraz z miniaturową kamerą. Za ich pomocą u znieczulonego pacjenta lekarz może obejrzeć wygląd ściany jelita i sprawdzić czy obecne są widoczne oznaki stanu zapalnego. Przy okazji często pobierane są biopsje – drobne wycinki tkanki, które są następnie badane laboratoryjnie.Nieinwazyjne markery zapalenia jelit W wyniku intensywnych badań, w ostatnim czasie zidentyfikowano szereg białek, których podniesiony poziom w kale świadczy o występowaniu lub zaostrzeniu stanu zapalnego jelit. Wśród nich kalprotektyna jest najlepiej scharakteryzowanym i najczęściej badanym markerem molekularnym wśród pacjentów, u których podejrzewa się NZJ. Podniesiony poziom kalprotektyny z prawie 95% dokładnością identyfikuje pacjentów, którzy cierpią na NZJ i w ten sposób, wraz z badaniem kolonoskopowym, stanowi podstawę jednoznacznej diagnozy. W krajach Europy zachodniej badanie poziomu kalprotektyny często rutynowo stosuje się jako pierwszy etap diagnostyczny w celu zidentyfikowania tych pacjentów, u których wykonanie kolonoskopii jest w ogóle uzasadnione. Pozwala to zredukować ogólną liczbę zabiegów i skrócić czas oczekiwania dla pacjentów, którzy naprawdę szybko ich wymagają. Kalprotektyna w monitorowaniu Nieswoistego Zapalenia Jelit Regularne badanie poziomu kalprotektyny w próbkach kału jest bardzo pewnym i szybkim sposobem monitorowania stanu zapalenia i wygojenia śluzówki jelit. Okazuje się, że poziom tego markera doskonale odzwierciedla pozytywne zmiany obserwowane u pacjentów przechodzących leczenie, u których obserwuje się remisję. Z drugiej strony, wzrost stężenia kalprotektyny świadczy o nadchodzącym lub przebiegającym zaostrzeniu choroby. W tym przypadku wzrost stężenia markera nierzadko poprzedza lub pokrywa się w początkiem wystąpienie objawów i dzięki temu szybka ocena poziomu kalprotektyny pozwala na podjęcie prawidłowych decyzji dotyczących włączenia odpowiedniego leczenia.
Dzięki współpracy z firmą GENOXA w Centrum Medycznym "MED-AZ" możemy oznaczać poziom kalprotektyny w kale.
G-test CP
Wielu Polaków cierpi na problem jelitowe Szacunkowe dane wskazują, że 5-15% Polaków cierpi na nawracające dolegliwości jelitowe, których przedłużony okres trwania lub ostry przebieg w znaczący sposób utrudniają życie codzienne. W takich przypadkach bardzo istotne jest odróżnienie czy pacjent cierpi na nadwrażliwość jelit, nazywaną Syndromem Jelita Drażliwego (SJD), czy też na dużo poważniejsze w potencjalnych skutkach Nieswoiste Zapalenie Jelit (NZJ). Dotychczas brak było sposobu nieinwazyjnej i jednoznacznej metody rozróżniania pomiędzy obydwoma schorzeniami. Postęp w dziedzinie diagnostyki medycznej spowodował jednak, że dostępne są obecnie testy umożliwiające szybką i jednoznaczną diagnozę. Najczęstszą formą schorzeń jelitowych jest Syndrom Jelita Drażliwego Syndrom Jelita Drażliwego (SJD, ang. irritable bowel syndrome – IBS) to zespół przewlekłych, trwających przez co najmniej trzy miesiące, zaburzeń czynnościowych jelit, którego najbardziej stałymi objawami są bóle brzucha oraz zaburzenia w częstotliwości wypróżnień. Pacjenci często skarżą się na zaparcia lub biegunki oraz bolesne wzdęcia. Charakterystyczną cechą tej choroby jest występowanie powyższych objawów w różnych kombinacjach i nasileniu w postaci nawrotów choroby, po których następuje czasowa remisja. Dokładne przyczyny powstawania ZJD nie są znane. Wiadomo jedynie, że syndrom spowodowany jest zaburzeniami pracy jelit i nie jest związany z nieprawidłowościami budowy anatomicznej, obecnością zmian chorobowych czy też stanów zapalnych. Nieswoiste Zapalenie Jelit stanowią drugą najczęściej spotykaną grupę schorzeń jelitowych W odróżnieniu od ZJD, Nieswoiste Zapalenie Jelit (NZJ, ang. inflammatory bowel disease – IBD) to zespół schorzeń charakteryzujących się występowaniem rozległych stanów zapalnych jelit. Przyczyny ich występowania NZJ nie są do końca poznane. Uważa się, że rolę mogą odgrywać czynniki genetyczne (np. mutacje genu NOD2), środowiskowe (bakterie jelitowe, palenie tytoniu) oraz immunologiczne. Prowadzą one do powstawania stanu zapalnego związanego z anormalnym napływem białych krwinek do ściany jelita. Nieprawidłowo uwalniane przez nie substancje i inicjowane procesy zaburzają normalną prace jelit oraz powodują uszkodzenia zarówno śluzówki, jak i samej ściany jelita. W zależności od lokalizacji i specyficznych symptomów, NZJ dzieli się na chorobę Wiśniewskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease – CD) oraz wrzodziejące zapalnie jelita grubego (ang. ulcerative colitis – UC). Choroba Leśniewskiego-Crohna może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego (od jamy ustnej aż do odbytu), najczęściej jednak występuje w odcinku jelita cienkiego, zwanym jelitem krętym (ok. 40-50% wszystkich przypadków). Cechą charakterystyczną jest ogniskowy lub odcinkowy charakter zmian - odcinki zmienione chorobowo są często oddzielone odcinkami zupełnie zdrowego jelita. Wrzodziejące Zapalenie Jelit ma charakter ciągły i występuje jedynie w jelicie grubym. Objawy Nieswoistego Zapalenia Jelit i Syndromu Jelita Nadwrażliwego są bardzo podobne Objawy Nieswoistego Zapalenia Jelit są bardzo zbliżone do Syndromu Jelita Drażliwego i obejmują poważne zaburzenia w częstotliwości i konsystencji wypróżnień. Pacjenci najczęściej cierpią na bolesne biegunki (nawet to kilkunastu wypróżnień dziennie), czemu często towarzyszą przenikliwe kurczowe bóle brzucha, opór w okolicy wyrostka i nierzadko obecność krwi w kale. Często obserwuje się podwyższoną temperaturę ciała, odwodnienie i, z czasem, znaczącą utratę masy ciała. Nieleczone Nieswoiste Zapalenia Jelit mogą prowadzić do bardzo poważnych komplikacji Komplikacje związane z brakiem leczenia NZJ mogą być bardzo poważne w skutkach. Przewlekły stan zapalny w obrębie ściany jelita powoduje prawie całkowite zniszczenie śluzówki i prowadzi do stopniowej degeneracji nabłonka jelit. W efekcie nie jest on już w stanie prawidłowo wchłaniać wody i chronić przed inwazją patogenów, takich jak bakterie, wirusy, czy grzyby. Powoduje to jeszcze większe zaognienie stanu zapalnego i nasila objawy choroby. W skrajnych przypadkach może dojść do powstawania przetok i perforacji (przedziurawienia) ściany jelita lub nieodwracalnych uszkodzeń wymagających chirurgicznego usunięcia zniszczonych fragmentów jelit. Jak rozróżniany jest Syndrom Jelita Drażliwego od Nieswoistego Zapalenia Jelit? Ponieważ pierwsze z tych schorzeń jest znacznie częstsze niż drugie, u pacjentów z przeciągającymi się problemami jelitowymi często wstępnie rozpoznaje się właśnie Syndrom Jelita Drażliwego. Wstępne leczenie często polega na stosowaniu odpowiedniej diety, unikaniu przeciążeń fizycznych oraz stresu. Obserwacja chorego nierzadko trwa kilka miesięcy i w przypadku braku poprawy wykonywane są dodatkowe testy. Jedynym typem badana, które może bezwzględnie wykluczyć lub potwierdzić Nieswoiste Zapalenie Jelit jest badanie endoskopowe, polegające na wprowadzeniu poprzez odbyt wziernika wraz z miniaturową kamerą. Za ich pomocą u znieczulonego pacjenta lekarz może obejrzeć wygląd ściany jelita i sprawdzić czy obecne są widoczne oznaki stanu zapalnego. Przy okazji często pobierane są biopsje – drobne wycinki tkanki, które są następnie badane laboratoryjnie.Nieinwazyjne markery zapalenia jelit W wyniku intensywnych badań, w ostatnim czasie zidentyfikowano szereg białek, których podniesiony poziom w kale świadczy o występowaniu lub zaostrzeniu stanu zapalnego jelit. Wśród nich kalprotektyna jest najlepiej scharakteryzowanym i najczęściej badanym markerem molekularnym wśród pacjentów, u których podejrzewa się NZJ. Podniesiony poziom kalprotektyny z prawie 95% dokładnością identyfikuje pacjentów, którzy cierpią na NZJ i w ten sposób, wraz z badaniem kolonoskopowym, stanowi podstawę jednoznacznej diagnozy. W krajach Europy zachodniej badanie poziomu kalprotektyny często rutynowo stosuje się jako pierwszy etap diagnostyczny w celu zidentyfikowania tych pacjentów, u których wykonanie kolonoskopii jest w ogóle uzasadnione. Pozwala to zredukować ogólną liczbę zabiegów i skrócić czas oczekiwania dla pacjentów, którzy naprawdę szybko ich wymagają. Kalprotektyna w monitorowaniu Nieswoistego Zapalenia Jelit Regularne badanie poziomu kalprotektyny w próbkach kału jest bardzo pewnym i szybkim sposobem monitorowania stanu zapalenia i wygojenia śluzówki jelit. Okazuje się, że poziom tego markera doskonale odzwierciedla pozytywne zmiany obserwowane u pacjentów przechodzących leczenie, u których obserwuje się remisję. Z drugiej strony, wzrost stężenia kalprotektyny świadczy o nadchodzącym lub przebiegającym zaostrzeniu choroby. W tym przypadku wzrost stężenia markera nierzadko poprzedza lub pokrywa się w początkiem wystąpienie objawów i dzięki temu szybka ocena poziomu kalprotektyny pozwala na podjęcie prawidłowych decyzji dotyczących włączenia odpowiedniego leczenia.